Πλατεία Κορνάρου, η πλατεία του Βιτσέντζου Κορνάρου

Πλατεία Κορνάρου, Ηράκλειο

Η Πλατεία Κορνάρου ή το “Φαλτέ Τζαμί”, όπως έχει μείνει στη μνήμη των ανθρώπων του Ηρακλείου, βρίσκεται στη συμβολή των οδών Εβανς και Αβέρωφ. Η οδός Αβέρωφ έρχεται από την Πλατεία Ελευθερίας και συνεχίζει σαν οδός Βικέλα προς τον Αγιο Μηνά. Στην Πλατεία Κορνάρου θα φτάσετε επίσης μέσα από την κεντρική αγορά του Ηρακλείου (οδός 1866) από τα Λιοντάρια και το Μεϊντάνι.

πλατεία κορνάρου ηράκλειο
Η πλατεία Κορνάρου (Νο 1), η κρήνη Μπέμπο και το καφενείο με το τούρκικο σεμπίλ (Νο 2), ο δρόμος της αγοράς που οδηγεί στο μεϊντάνι και τα Λιοντάρια (Νο 3), προς Αγιο Μηνά (Νο 4), η οδός Εβανς (Νο 5), προς την πλατεία Ελευθερίας και το Μουσείο Ηρακλείου (Νο 6)

Πλατεία Κορνάρου από τον Βιτσέντζο Κορνάρο

Η Πλατεία Κορνάρου πήρε το όνομα της από τον μεγάλο κρητικό καλλιτέχνη Βιτσέντζο Κορνάρο. Ο Βιτσέντζος Κορνάρος (1553-1613) ήταν ποιητής με καταγωγή από τη Σητεία, που μεγάλωσε στον Χάνδακα (Ηράκλειο).

αγαλμα αρετουσα ερωτοκριτος
Αρετούσα και Ερωτόκριτος στην Πλατεία Κορνάρου

Ο Κορνάρος είναι από τους κυριότερους εκπροσώπους της Κρητικής Αναγέννησης, και το γνωστότερο έργο του είναι ο «Ερωτόκριτος».

Πρόκειται για αφηγηματικό ποίημα ή έμμετρο μυθιστόρημα γραμμένο στο Κρητικό ιδίωμα, τη μητρική γλώσσα του ποιητή, που αποτελείται από χιλιάδες στίχους με θέμα τον έρωτα του Ερωτόκριτου με την Αρετούσα.

Το ποίημα αυτό, που μπορεί αν συγκριθεί με το “Ρωμαίος και Ιουλιέτα” των Λατίνων, παραμένει ζωντανό μέχρι και σήμερα στις καρδιές των Κρητικών και αποσπάσματά του απαγγέλλονται συχνά σε παρέες, αφού δεν υπάρχει κάποιος Κρητικός που να μην γνωρίζει έστω λίγους στίχους του.

Σήμερα την Πλατεία Κορνάρου κοσμούν ένα συντριβάνι και ένα γλυπτό: ο έφιππος Ερωτόκριτος αποχαιρετά την αγαπημένη του Αρετούσα.

Αν σας παραξενέψει το γεγονός ότι οι πρωταγωνιστές της σκηνής έχουν πολλά κεφάλια, η ερμηνεία του καλλιτέχνη είναι ότι με αυτό τον τρόπο απεικονίζεται η δραματικότητα και η κίνηση του αποχαιρετισμού.

Η Κρητική Αναγέννηση

Τον 16ο και 17ο μ.Χ. αιώνα οι σχέσεις Κρητικών και Ενετών κατακτητών είχαν αμβλυνθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε μεταξύ τους είχαν αναπτυχθεί εμπορικές και επαγγελματικές συνεργασίες ενώ αποτελούσαν μαζί μία ενιαία κοινωνία. Η οικονομική άνθηση του τόπου, από την εμπορική δραστηριότητα, προσέφερε στους κατοίκους του Χάνδακα μία εκλεπτυσμένη ζωή με συνέπεια την ανάπτυξη πολλών εργαστηρίων. Παράλληλα οι σχέσεις της πόλης με τη μητρόπολή της Βενετία έφερε τους Κρητικούς κοντά στις ιδέες της Αναγέννησης και του Ουμανισμού/ Ανθρωπισμού.

Έτσι το τέλος του 16ου μ.Χ. αιώνα βρίσκει τον Χάνδακα πνευματικό και καλλιτεχνικό κέντρο της Κρήτης. Εδώ αναπτύχθηκε η σπουδαία πνευματική και καλλιτεχνική κίνηση, που σήμερα ονομάζουμε Κρητική Αναγέννηση και που ανέδειξε κορυφαίες προσωπικότητες τόσο στις Τέχνες όσο και στα Γράμματα.

Η Κρητική Λογοτεχνία από το β’ μισό του 15ου μ.Χ. αιώνα μέχρι το 1669, θεωρείται από τους ειδικούς ότι συντήρησε το ελληνικό πνεύμα και τα γράμματα. Παράγει έργα υπό την επίδραση τόσο της βυζαντινής παράδοσης, όσο και την ιταλικής αναγέννησης, χρησιμοποιώντας το Κρητικό ιδίωμα της Κεντροανατολικής Κρήτης. Λέγεται ότι αν δεν είχε μεσολαβήσει η τουρκική κατάκτηση του νησιού, το Κρητικό ιδίωμα θα ήταν σήμερα η επίσημη γλώσσα του Νέου Ελληνικού κράτους.

Ο ναός του Σωτήρα στην Πλατεία Κορνάρου

Η πλατεία Κορνάρου υπήρξε ένα σημαντικό κέντρο των προαστίων, των βούργων επί ενετοκρατίας, καθώς η πόλη επεκτεινόταν σταδιακά έξω από τα τείχη.

Εκείνη την εποχή στο χώρο κυριαρχούσε ο ναός του Σωτήρος, San Salvatore, του τάγματος των Αυγουστινιανών. Ένας επιμήκης, επιβλητικός σε μέγεθος αλλά απλός σε κάτοψη και διακόσμηση ναός, ο οποίος κατάφερε να γλιτώσει από τους διάφορους σεισμούς που έπληξαν το Ηράκλειο στους αιώνες.

ναός σωτήρα στην πλατεία κορνάρου στο ηράκλειο ή ναός san salvatore

Αργότερα επί τουρκοκρατίας μετατράπηκε σε τζαμί αφιερωμένο στη βαλιδέ σουλτάνα (βασιλομήτωρ, μητέρα του Σουλτάνου). Από το “βαλιδέ τζαμί” με παραφθορά προέκυψε το “φαλτέ τζαμί”, όπως είναι γνωστή ακόμα στους μεγαλύτερους Ηρακλειώτες η Πλατεία Κορνάρου.

Ο Ναός του Σωτήρος στέγασε τους Έλληνες πρόσφυγες μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922 και φιλοξένησε το πρώτο γυμνάσιο θηλέων στο Ηράκλειο μέχρι τη δεκαετία του 1960, οπότε γκρεμίστηκε από τον χουντικό Στυλιανό Παττακό σαν δήθεν “ετοιμόρροπο” κτίριο. Η αλήθεια είναι διαφορετική και άλλο ένα περίφημο μνημείο του Χάνδακα θυσιάστηκε για οικονομικούς λόγους, για χάρη της “ανάπτυξης”.

Διαβάστε περισσότερα:

© explorecrete.com Με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή η αντιγραφή χωρίς άδεια

Similar Posts