ιεραπετρα θερμοκηπια

Τα θερμοκήπια της Ιεράπετρας

Από το 18ο ως τον 20ο αιώνα η Ιεράπετρα ήταν μια σχετικά φτωχή πόλη, αλλά το 1956 έφτασε στην περιοχή ο Ολλανδός γεωπόνος Πολ Κούιπερς (Paul Herman Felix Kuijpers) ο οποίος σπούδαζε γεωπονία με έξοδα της Εκκλησίας. Ως αντάλλαγμα, θα έπρεπε να δουλέψει αφιλοκερδώς για έναν χρόνο σε μια ανεκμετάλλευτη περιοχή.

Ο Κούιπερς (συνήθως αναφέρεται ώς Κούπερς) επέλεξε την Ιεράπετρα γιατί διέβλεψε ότι η περιοχή είχε δυνατότητες, και χρησιμοποίησε κάποιες τις πρωτοποριακές μεθόδους καλλιέργειας σε θερμοκήπια, που ωστόσο συνάντησαν αντιδράσεις στην αρχή.

Αργότερα όμως, ακόμα και οι πιο δύσπιστοι ντόπιοι υιοθέτησαν τις μεθόδους αυτές και η καλλιέργεια οπωροκηπευτικών σε θερμοκήπια εξαπλώθηκε σε πολλά μέρη της Κρήτης.

Ο "Ολλανδός", όπως τον αποκαλούσαν στην Ιεράπετρα, είχε φέρει την επανάσταση στην γεωργία στην Κρήτη και χάρη στα θερμοκήπια πολλαπλασιάστηκαν τα έσοδα από την εξαγωγή πρώιμων φρούτων και λαχανικών σε διάφορες χώρες της Ευρώπης.

Σήμερα, η Ιεράπετρα διαθέτει τα πιο σημαντικά συμπλέγματα θερμοκηπίων στην Κρήτη,  που αποτελούν τον πιο σημαντικό πόρο εισοδημάτων για την πόλη.

Στην περιοχή Γρα-Λυγιά, ανάμεσα στα θερμοκήπια, υπάρχει ο ανδριάντας του Κούιπερς, που σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα το 1971.